Rozdział 7 część 1

-To niech Bella i Daniel będą w moim pokoju- rzucił loczek.
-A Hazza przyjdzie do mnie- wyszczerzył się Lou.
-Okey- odpowiedziała szybko Peazer.
Poczułam jak dziewczyna chwyta moją rękę i ciągnie za sobą na górę. Gdy tylko drzwi otwarły się ujrzałam przestronne pomieszczenie, ściany były ciemnozielone, a podłoga wyłożona białym dywanem. Na środku widniało wielkie łóżko z masą poduszek. Po prawej było zaś wyjście na mały balkon, a obok niego ogromna szafa.
-To ja idę się umyć, a potem idziemy nad jezioro- rzuciła uśmiechnięta Daniel i już za chwilę zniknęła za drzwiami łazienki.
Powoli podeszłam do torby z której wyjęłam paczkę papierosów, a następnie wyszłam na balkon. Chwyciłam fajkę i odpaliłam ją i już po chwili czułam jak dym rozchodzi się po moich płucach. Wiatr był ledwo odczuwalny, ale chłodny, słońce raziło w oczy, rozejrzałam się dookoła. Po prawej dostrzegłam mulata wpatrującego się w przestrzeń. W tym momencie również zaciągał się papierosem, dobrze wiedziałam, że palił bo było to czuć, jednak nigdy go jeszcze nie widziałam podczas tej czynności. W pewnym momencie nasze spojrzenia spotkały się, lekko się speszyłam, lecz nie zamierzałam odwracać głowy, gdyż to mogło by okazać moją słabość. Lustrowaliśmy się tylko wzrokiem nie wypowiadając żadnego słowa, tylko co jakiś czas zaciągając się papierosem. Między nami panowała cisza, której nikt z nas nie zamierzał przerywać. Usłyszałam jak drzwi za moimi plecami otwierają się, a przez nie weszła brunetka.
-Idź się szykować bo zaraz idziemy.
Spojrzałam jeszcze na mulata i zgasiłam papierosa.

Leżałam nad jeziorem między Daniel a Niallem, czułam jak gorące promienie słońca opalają moje ciało. Głowa bolała mnie od gorącego powietrza, ale nie reagowałam na to.
-Słyszałam, że jesteś bratanicą Cowela- powiedziała brunetka siedząca na kocu.
-Tak- odpowiedziałam krótko, podnosząc się do pozycji siedzącej.
-Jak to jest mieć tak znanego wujka?
-Zapewne nie gorzej niż jakbym miała mieć znanego chłopaka- uśmiechnęłam się.
Dziewczyna odpowiedziała mi tylko kiwnięciem głowy.
-Liam wspominał, że uczysz się w szkole w Waszyngtonie, a co potem?
-Nie wiem- nie miałam planu na życie, nigdy nawet o tym nie myślałam, lecz wiedziałam, że ta odpowiedź nie usatysfakcjonuje dziewczyny- może pójdę na studia matematyczne.
-Ty matematyczne?- wtrącił się zszokowany blondyn, rozkładając ręce.

-Coś ci nie pasuje Horan?- zapytała żartobliwie brunetka trącając chłopaka w ramię, on odpowiedział na to tylko potrząsając głową i za chwilę wstał z koca i ruszył do reszty zespołu- Liam mówił mi, że musi z tobą porozmawiać dziś. Można wiedzieć o co chodzi?
-Nie ważne- odrzekłam krótko spuszczając głowę.
-Nie odbijesz mi chłopaka?- zażartowała, rozluźniając sytuację.
-Nie mój typ- zakończyłam spoglądając na omawianego.

Siedziałam nad jeziorem jeszcze około godziny, cały czas rozmawiając z dziewczyną Payna, której najwyraźniej tematy do rozmów w ogóle się nie kończyły. Co jakiś czas dołączali się do nas chłopaki, jednak szybko uciekali słysząc ową konwersacje, ponieważ zawsze gdy któryś z nich próbował zakłócić nasz spokój to Daniel od razu przechodziła do tematu zmiany fryzury lub garderoby. Sposób skutecznie działał na nich ponieważ nawet nie starali się wejść do tematu. Kiedy dziewczyna stwierdziła, że robi się późno, poszła do domu aby wziąć prysznic. W tym momencie przysiadł się do mnie Liam, zajął poprzednie miejsce swojej ukochanej i bez słowa położył się.
-Idziemy pogadać? -zapytał po dłuższej chwili.

-No dobrze.

Ruszyliśmy wzdłuż jeziora, powoli przemierzając brzeg, co jakiś czas niepewnie zerkaliśmy w swoją stronę. Kiedy zorientowałam się, że brunet nie spuszcza wzroku ze mnie, odwróciłam twarz i wpatrywałam się w taflę wody.
-Wiem, że nie chciałaś dziś rozmawiać, ale ta sprawa cały czas mnie męczy- powiedział spokojnie Payn.
-Okey- odpowiedziałam krótko zerkając na twarz Liama.
-Co wydarzyło się wtedy między tobą a Zaynem?
- Wiem jak to mogło wyglądać, ale to zupełnie coś innego- odpowiedziałam najspokojniej jak umiałam- pokłóciłam się z Malikiem, a on z nadmiaru emocji uderzył w ścianę pięścią... a później jak nie chciałam go wypuścić z pokoju to po prostu lekko mnie popchnął abym zrobiła mu przejście... tylko ja straciłam równowagę i przewróciłam się, uderzając o blat. Tyle- dokończyłam cały czas zacinając się aby mieć czas na odpowiedni dobór słów.
-No dobrze, a twoje zachowanie? Dlaczego się trzęsłaś?- zadawał kolejne pytania.
-Nie miałam łatwego dzieciństwa- wytłumaczyłam krótko.
-To znaczy?
-Moi rodzice zostali zamordowani- odpowiedziałam zaciskając jedną pięść, co nie uszło uwadze chłopaka, jednak nie skomentował tego gestu.
-Przepraszam, mogłem się domyśleć, że o to chodziło.
-Nie masz za co- wymusiłam uśmiech.
-A zabójcy zostali złapani?- bardziej stwierdził niż zapytał brunet.
-Nie-odpowiedziałam powstrzymując się od płaczu, jednak na marne bo już po kilku sekundach poczułam jak pojedyncze łzy spływają po moich policzkach- i od tamtego czasu jak powracają do mnie wspomnienia, to zachowuję się dziwnie.
-Teraz rozumiem- odpowiedział reagując na mój płacz, objęciem mnie- A z kim teraz mieszkasz?
-Z babcią, to jedyna rodzina jaka mi teraz została, no prócz Simona.

-Możesz nie odpowiadać jeżeli nie chcesz, ale czemu tak bardzo nienawidzisz Cowela?- zapytał puszczając mnie Payn.
-Oni... czyli Ci co zabili moich rodziców, powiedzieli, że jeżeli dam im odpowiednią kwotę, to wypuszczą rodziców... poprosiłam więc Simona o pożyczenie pieniędzy, bo nie mogłam powiedzieć o co naprawdę chodzi... ale on powiedział, że musi te pieniądze przeznaczyć na waszą promocję- odpowiedziałam nieskładnie.

Spojrzałam na twarz Liama, która w tym momencie wyrażała milion emocji, usta miała otworzone co było oznaką zszokowania, a oczy pogrążone w smutku, jednak było w nich widać współczucie, jak i chęć przeprosin. Postanowiłam zmienić temat więc szturchnęłam chłopaka i zapytałam o Daniel. Dalszą drogę rozmawialiśmy już na błahe tematy, rozmowy z Paynem za każdym razem poprawiały mi humor, miał w sobie bardzo dużo pozytywnej energii, którą skutecznie umiał przekazać drugiej osobie. Gdy znajdowaliśmy się już pod domkiem jak praktycznie tryskałam szczęściem co było rzadkie w moim zachowaniu.

Kolejne dni mijały podobnie rano zazwyczaj chodziliśmy wszyscy nad jezioro, a gdy zaczynało się robić chłodniej wracaliśmy do domu i gotowaliśmy późny obiad. Chłopaki wieczorem puszczali filmy i tak głównie spędzaliśmy czas, oczywiście nie obyło się bez pewnego rodzaju domówki ale w bardzo zawężonym gronie domowników. Jedyną rzeczą której nie umiałam zrozumieć będąc tutaj to zachowania Malika jak i mojego. Co wieczór obydwoje wychodziliśmy zapalić na molo. Niby nic dziwnego gdyby nie fakt, że w ciągu piętnastu minut nie zamienialiśmy ani słowa, tylko cały czas mierzyliśmy się wzrokiem. Zawsze siedzieliśmy na tych samych miejscach na barierce i zawsze wykonywaliśmy podobny schemat ruchów. Po kilku dniach zdążyłam zapamiętać jaki następny gest wykona chłopak.
***
Na dworze było już ciemno, jedyne światło jakie dało się dostrzec to te z małych latarenek zawieszonych na daszku. Jedna z nich idealnie oświetlała spokojną twarz dziewczyny. Blada cera w tym świetle wydawała się wręcz biała co niesamowicie kontrastowało z rudymi włosami. Wzrok Belli był skierowany w stronę środka jeziora, przyglądałem się jak zaciąga się papierosem, a następnie powoli wypuszcza dym. Widok nie był niczym niesamowitym bo przecież nie raz widziałem palaczy, jednak nikt nie robił tego z taką zaciekłością. Lekkie podmuchy wiatru co jakiś czas niszczyły idealnie ułożone włosy dziewczyny, zawsze poprawiała je przeczesując palcami całą ich długość. Jej wzrok po chwili spoczął na mojej osobie, dokładnie zmierzła moją sylwetkę i zatrzymała się na moim spojrzeniu. W tym momencie obydwoje utonęliśmy w głębi swoich tęczówek. Pozostawała w milczeniu a każde ruchy wydawały się jakbym oglądał film w spowolnionym tempie, jednak zdawałem sobie sprawę, że ja zapewne też nie jestem w tym momencie zbyt energiczny. Spojrzałem na jej twarz i zauważyłem jak rozchyliła usta, zapewne chciała w tym momencie coś powiedzieć jednak zrezygnowała z tego pomysłu. A między nami dalej panowała głucha cisza, która jednak nie była krępująca, a wręcz przeciwnie była ukojeniem dla myśli.

***

Siedziałam na ławeczce znajdującej się na tarasie, zegar właśnie wybijał południe więc słońce było w zenicie. Ciepłe promienie okalały moją skórę, wywołując przyjemne uczucie w którym mogłam trwać godzinami. Głowę miałam opartą o ścianę budynku znajdującego się za mną, ciemne okulary które znajdowały się na moim nosie sprawiały, że mogłam w tym momencie swobodnie przyglądać się wygłupom chłopaków. Jedna osoba szczególnie przykuwała moją uwagę, czarnowłosy chłopak siedzący na molo, obserwujący z oddala pozostałą czwórkę. W jednej ręce trzymał papierosa co jakiś czas zaciągając się nim, oczywiście wcześniej spotkało się to z przeciwnością zespołu, jednak on nawet na to nie zareagował.

-Co czytasz?- zapytała brunetka siadając na ławce naprzeciw mnie.
Dopiero wtedy zorientowałam się że, od dłuższego czasu zaprzestałam wertować moją książkę, która okazała się być mniej ciekawa niż wskazywały opinie innych ludzi.

-Bella?- zapytała ponownie Daniel.

-Um... nic ciekawego- odpowiedziałam odrywając wzrok od jeziora.

-To jak Ci się tu podoba?
-Jest fajnie- odpowiedziałam krótko i spojrzałam na dziewczynę spod okularów- czemu nie siedzisz z Liamem?

-To, że jestem jego dziewczyną nie zobowiązuje mnie do spędzania z nim każdej wolnej chwili-zaśmiała się- ja mam lepsze pytanie, co a raczej kto oderwał Cię od tej książki?
-Tak po prostu przyglądałam się chłopką- rzuciłam szybko mając nadzieje, że dziewczyna nie będzie dalej drążyć tematu.
-To zapytam wprost, co jest między Tobą a Zaynem?- gdy tylko doszło do mnie pytanie Daniel, na chwilę zamarłam, a następnie moje usta lekko rozchyliły się ze zdziwienia.
-Nic.

-Przecież widzę, może chłopaki jeszcze tego nie zauważyli, ale ja dostrzegam w jaki sposób na siebie patrzycie.
-Wydaje Ci się- odrzekłam spinając się i siadając prosto.
Od dłuższego czasu zastanawiałam się tak naprawdę jakie uczucia do niego mną pchają. Po nocy przed wyjazdem cały mój uporządkowany schemat jaki miałam w głowie został zburzony. Wiedziałam, że dla niego mógł to być tylko zwykły nic nie ważny pocałunek, może po prostu chciał się ze mną przespać, ale ja się nie zgodziłam. Lecz czemu chciał abym została na noc? W mojej głowie krążyło teraz dużo pytani dotyczących osoby Malika. Wiedziałam jedno od tamtego czasu diametralnie się zmienił nie był już tak arogancki i złośliwy, a wręcz przeciwnie miły i uprzejmy. Również kłótnie które między sobą toczyliśmy zostały zażegnane, lecz przyczyną mógł być po prostu brak powodu tak naprawdę zawsze sprzeczaliśmy się o to, że brałam, a tu przechodziłam odwyk.
-No Bel przyznaj to wreszcie, że Ci się podoba- szturchnęła mnie rozweselona brunetka.
-No przystojny jest ale to tyle z jego zalet- stwierdziłam odwzajemniając uśmiech którym brunetka mnie cały czas obdarowywała.
-Liam wspominał mi, że często się z Malikiem kłócisz, a wiesz między miłością a nienawiścią jest cienka granica.
-Ale u nas i tak za duża- zaśmiałam się.
-Witam piękne panie- przerwała Harry niezwykle męczące dla mnie przesłuchanie.
-Cześć- odpowiedziałyśmy obie w tym samym czasie.
-Razem z Lou wpadliśmy na genialny pomysł- oznajmił nam dumnie loczek.
-Zawsze się boję waszych „genialnych” pomysłów- powiedziała Daniel zakreślając w powietrzu cudzysłów.
-Gramy w pytanie czy wyzwanie.

-O czyżbyś wreszcie wymyślił coś ciekawego- zaśmiała się brunetka.

-Bardzo śmieszne- zironizował Hazza.

Wraz z Daniel i zespołem siedzieliśmy na tarasie, na stoliku przed nami kręciła się już butelka, która od jakiegoś czasu delikatnie zwalniała. Mijała po kolei Zayna, Nialla, Daniel, aż w końcu zatrzymała się wskazując na Hazze, który dumnie stwierdził, że chce pytanie.

-Z kim, kiedy i gdzie miałeś swój pierwszy raz?- zapytała zadowolona ze swojego pomysłu Peazer.

Loczek mimowolnie rozszerzył oczy, ale już po chwili powróciła jego normalna mimika, zaczął bawić się palcami, co tylko utwierdzało mnie w przekonaniu, że był w tym momencie bardzo skrępowany.

-No dobra, ale to nie wychodzi poza nasze ścisłe grono- zaczął kędzierzawy.

-Oczywiście-odrzekła od razu Daniel.
Harry zmierzył mnie dokładnie wzrokiem, a ja przytaknęłam na znak, że godzę się milczeć w tej kwestii.

-No to było w X-factorze, a dokładniej w łazience- zmieszał się brunet- no i... był to Lou.
Mówiąc te słowa skierował wzrok na chłopaka, którego imię wypowiedział, a między nami zapanowała krępująca cisza. W tym momencie wiedziałam, że moje domysły co do związku tej dwójki były słuszne. Mimowolnie uśmiechnęłam się, byłam w tym momencie dumna ze swojej spostrzegawczości. Założyłam ręce i potarłam nimi o siebie mając już w głowie pytanie jakie mogłabym zadać Hazzie gdy go wylosuje.

-Bella co się tak szczerzysz?- zapytał Lou dokładnie mierząc mnie wzrokiem.

-Nic, po prostu wpadłam na genialny pomysł- powiedziałam pocierając rękami o siebie, a mój głos brzmiał niczym głos psychopaty.

-Aż się boje- zaśmiał się blondyn lekko szturchając mnie w ramię.

Tym razem butelką kręcił Harry, a ona powoli mijała każdego, aż w końcu wypadło na Zayna, który odruchowo się wyprostował, przerzuciłam wzrok na loczka u którego na twarzy malował się w tym momencie chytry uśmiech. Zacisnął pięść sprawiając, że jego kości strzeliły.
-No to Panie Malik, czy jest Pan w tym momencie w kimś zakochany, bądź zauroczony?-zapytał pusząc się jak paw kędzierzawy.

Czarnowłosy mimowolnie się spiął, jego ręce zaczęły drżeć, a gdyby wzrokiem można było zabijać zapewne Hazza leżał by już martwy. Zaczął błądzić wzrokiem dookoła szukając najprawdopodobniej najlepszej odpowiedzi. Jego wzrok na chwilę spoczął na mnie, dokładnie zlustrował moją sylwetkę i już za chwilę, zwrócił spojrzenie na Hazze.

-Nie- odpowiedział po chwili stanowczo.
_________________________________________________________________________________
Na początek chciałam bardzo przeprosić za zwłokę, ale ostatnio nawet nie mam czasu odpalić komputera, co wiąże się z tym, że nie zdążyłam napisać rozdziału. Następny postaram się wstawić 29.03.15 ( niedziela) ale nie obiecuje, jednak w ciągu dwóch tygodni na pewno się pojawi. No i oczywiście jak zawsze proszę o komentarze.